Hoi allemaal,

De week is weer voorbij, wat gaan de laatste weken nu snel zeg.
Afgelopen week ben ik met Aideen naar de 2 dagen family planning geweest in het ziekenhuis. Het is een soort consultatiebureau voor kinderen en moeders. Het is een goed opgezet plan.
Er worden vaccinaties gegeven, de kinderen worden gewogen, de moeders krijgen voorlichting over borstvoeding. Er wordt voorlichting gegeven over anticonceptiemiddelen en er wordt onderzoek gedaan naar borstkanker en baarmoederhalskanker.
De 1e dag hebben we meegekeken met het wegen van de babys. Ja de lengte behoren ze normaal ook op te nemen, maar dat was nu niet nodig. Ze geven elke keer wel aan dat ze dat behoren te doen haha.
Het meekijken was wat saai, maar we hebben regelmatig het boekje van de moeder-kind kunnen invullen en het was druk met wegen dus de tijd ging toch wel snel.

Uiteindelijk hebben we op de 2e dag meegekeken met de vaccinaties, dat leek ons wel interessant en dat we ook iets konden betekenen. Haha dat viel even tegen..er waren 4 verpleegkundigen in een kleine kamer aan het wachten op de eerste baby-kind. Toen de kinderen kwamen was er 1 verpleegkundigen die het vaccin optrok, de andere noteerde het vaccin in een boek en de andere gaf het vaccin. Dus ja, wij waren een beetje overbodig. Uiteindelijk zijn we na 1 uur ook weer gegaan. We hebben meegekeken met het onderzoek naar baarmoederhalskanker. Zo wat ben ik hierbij terug in de tijd gegaanzeg…de verpleegkundigen kunnen hier ook echt alles haha. Ze hebben hier niet van specialisaties gehoord. De verpleegkundige voert het baarmoederhalsonderzoek uit met een eendenbek, dan hebben ze plaatjes aan de muur hangen om te kijken of het afwijkend is en-of mogelijk kanker. Ja je gelooft het niet, maar ze bekijken de plaatjes en beslissen samen of het wel of niet afwijkend is haha. Te gek voor woorden. Dus nee geen bioptie nemen en laten nakijken door een patholoog. De vrouw wordt naar huis gestuurd en wordt verteld dat er geen afwijkingen te zien zijn haha.
Het steriel maken van de materialen doen ze daarna zelf in een bak met water en chloride. Uhuh ik wil niet weten hoe steriel de materialen daarna weer zijn.
Dus ja dat was even ´Back in theoldies´.

Afgelopen vrijdag ben ik naar de verloskamers (maternity) geweest in het ziekenhuis. Zo dus ja erg spannend, wat nu zou ik mijn eerste bevallingen zien. Misschien was het toch beter als ik eerst een Nederlandse bevalling had gezien voordat dat ik een Afrikaanse bevalling had gezien.
Nou Anouk, respect voor je beroep. Hoewel het hier natuurlijk wel geheel anders gaat, het is en blijft een wonder!
Gelukkig was er een andere vrijwilliger in de verloskamers die daar al langer werkt, want de verpleegkundigen hadden weinig interesse om je rond te leiden en te helpen. En ja ik heb deze dag wel minimaal 5 bevallingen gezien.
Hoe dat hier gaat, werkelijk onvoorstelbaar. De vrouwen krijgen geen pijnstilling en doen alles natuurlijk. Er is totaal geen schaamte en er liggen een stuk of 10 vrouwen op een rijtje te schreeuwen in verband de weeen. Als de vrouwen schreeuwen tijdens de bevalling, dan krijgen ze een tik op het hoofd. Ze liggen met de benen open en iedereen kan zomaar binnen kijken hahaJ. Je raakt wel gewend aan al het schreeuwen. De vrouwen mogen niet schreeuwen als ze aan het bevallen zijn, dus echt respect voor de vrouwen hier!
Er zijn meisjes vanaf 17 jaar hier die bevallen, zo vreemd om te zien. De vrouwen hebben hier niemand die bij de bevalling is, de vaders moeten in een wachtkamer buiten wachten. Ze doen dit helemaal alleen.
Als de bevalling begint, lopen ze naar de kamer waar ze kunnen bevallen, alleen soms is het te laat en bevallen ze in de wachtkamer of actieve fase kamer.
Ze liggen op kleine bedjes met een dun matras, geen steunen voor de benen en niets onder hun zoals een kussen of laken-dekbed.
Alles is daar vies van bloed, vruchtwater en allerlei vloeistoffen.
Het enige wat ze soms krijgen is het medicijn om de weeen te stimuleren.

Op een gegeven moment stond ik voor ik het wist te assisteren met een bevalling. De verpleegkundige studenten doen alles en de verpleegkundigen komen alleen kijken als het niet goed gaat. Dus ja ik heb totaal niet het idee dat ze weten wat ze doen hier.
Ik hielp een verpleegkundige student door de moeder te ondersteunen. Verder nog niets meer gedaan, maar dat was genoeg voor nu.
Als verpleegkundige hier ben je ook een verloskundige, dat is gewoon inbegrepen in de studie haha. Voor mijn gevoel zijn het totaal 2 verschillende beroepen.
Enkele bevallingen verliepen niet geheel soepel en de baby liep blauw aan. Ze trekken dan hard aan het hoofdje en roepen: SKUMA MAMMI (Pushen mama). Als het kindje geboren is, wrijven ze net zo lang tot het huilt en leggen het onder een warmtelamp. Ze hebben maar 1 warmtelamp, maar meerdere moeders bevallen tegelijk, dus ja alle babys onder 1 warmtelamp.
De moeders staan na de bevalling op en verfrissen zich met wat water, niemand helpt hen. Daarna verschonen ze zich en nemen de baby mee. Ze blijven 6u na en gaan naar een andere afdeling voor pasgeborenen. Ze lopen gewoon en doen alles. Ze zijn wel echt in shock en trillen enorm. Ze lijken ook totaal niet blij tezijn als ze hun kind zien, niet zoals ik het gewend ben zoals het is in Nederland.

Ik stond even aan de zijkant en er was een moeder aan het schreeuwen. Ik keek even onder het gordijn en daar zag ik een hoofdje. De moeder stond naast het bed en de baby werd geboren. Er kwam snel een verpleegkundiges tudent aan en trok snel handschoenen aan. De moeder ging op de grond liggen en de baby is op de grond bevallen. Zodat ging evens nel…pfff…

De hygiene hier is ver te zoeken, ze maken de bedden schoon na een bevalling door alleen maar koud water over het bed heen te gooien. Al het bloed en vloeistoffen komen op de grond en worden weggespoeld met water. Zo..het bed is nu weer bruikbaar voor een nieuwe bevalling haha, te gek voor woorden toch !?
Maar zo..wat een ervaring was dat!

Er werd een kindje geboren waarbij het voetje totaal de andere kant opklapte, dus ja dat was niet goed. Wij, als vrijwilligers zagen dit toen we het kindje afdroogde en inpakte.
Het leek alsof het voetje en de heup geluxeerd waren.
Als de baby geboren is, wordt er geen check-up gedaanof alles in orde is. Het is de baby afdrogen en inpakken en wachten tot de moeder klaar is met het opfrissen.
De APGAR score wordt wel gedaan (een score hoe de babyscoort), maar dit is meestal een beetje inschattend en op gevoel.
We spraken een verpleegkundige aan en die kwam kijken, ze keek ernaar maar deed niets. Ahh dit was zo frusterend om aan te zien, je wilt dan zo graag helpen.
Het enige wat ze zei was dat het wel goed zou komen. Wij zeiden dat het wel belangrijkis om het nu te fixeren, zodat ze geen blijvende schade over zou houden.
Zo frusterend, de verpleegkundige deed helemaal niets en liep weg. Ik gaf aan dat we zelf een dokter moesten zoeken, maar helaas was deze niet op de afdeling.
We hebben nogmaals de hoofd-verpleegkundige aangesproken en zij gaf aan dat de baby naar orthopedie moest. We weten uiteindelijk niet of dit ook daadwerkelijk gaat gebeuren. De moeder wist van niets.
Het is zo frusterend om dit aan te zien, ik wilde de verpleegkundige wel heen en weer schudden, maarja dat verander je hier toch niet.

Deze week ben ik waarschijnlijk ook nog op de verloskamers en misschien kan ik wel zelf een bevalling doen onder begeleiding.
Jullie horen snel meer van mij!