Mijn Afrikaans avontuur

Week 5 Kenia, laatste sponsoring Kardesh

Hoi allemaal,

Afgelopen woensdag ben ik na mijn werk om 16.30u naar kindertehuis Kardesh gegaan en was er een party. Alice, de Nederlandse vrijwilliger die daar werkt, had een kast laten maken voor al het speelgoed in de speelkamer. De nieuwe speelkamer en de kast was af en deze werd geopend. Er waren koekjes en allerlei lekkere dingen. De kinderen waren erg blij met de speelgoedkast en vooral met de ballonnen. Het was mooi om te zien.

Afgelopen donderdag hadden we om 14.00u een social met meerdere vrijwilligers. We gingen naar het sportveld hier in Nakuru.
We gingen zit-volleybal spelen. Er waren meerdere kinderen aan het voetballen op het sportveld, ook veel straatkinderen. We hebben zit-volleybal gedaan met mensen die een beperking hadden aan de benen. Pff dat is heftig zeg om zittend te volleyballen, maar zo leuk om te doen. Ik heb echt genoten. Bij ons laatste potje stonden de vrijwilligers zelfs voor tegen de locals haha, dat was nog eens top. We hebben leuke nieuwe mensen ontmoet en gaan zeker nog eens terug om met de kinderen te spelen en gezellig sportief te zijn daar.
Het was een goede uitlaatklep vanwege de avond ervoor. Sabrina en ik zijn de enige vrijwilligers die geen sleutel van het huis hebben. Hierdoor zijn wij meer beperkt en kunnen we dus ook niet uitgaan tot hoelaat wij willen, we moeten een tijd afspreken. Dat is soms erg vervelend, omdat de spontaniteit om iets te doen met vrijwilligers er dus niet is. We kunnen niet tot laat uitgaan, want onze huismoeder moet voor ons de deur open doen. Dus ja, Sabrina en ik hadden hier met de huismoeder over gesproken, maar ze had dit helemaal verkeerd opgepakt en we voelden ons dus erg vervelend hierna.
De gastmoeder is boos geworden op de huishoudster, omdat zij het uitgelokt zou hebben dat wij een huissleutel wilden. Het was totaal ons eigen idee, om het voor iedereen gemakkelijker te maken. De huishoudster gaf aan dat wij ons geen zorgen moesten maken, ze was het gewend.
Onze gastmoeder wilde eerst met Projects Abroad spreken. Uiteindelijk kunnen wij geen huissleutel krijgen, omdat we geen wachter hebben voor de poort van het huis. Het zou gevaarlijk zijn. Nu horen wij van andere vrijwilligers dat zij ook geen wachter hebben, maar achja. We hebben dit teruggegeven aan Projects Abroad.
We hebben nu goede afspraken gemaakt met de gastmoeder en dit gaat ons zeker niet weerhouden om lol te maken. Het is goed dat we het bespreekbaar gemaakt hebben, omdat de gastmoeder weet dat we zo af en toe uit willen gaan en dus ook later thuis willen komen.
Het is nu allemaal weer goed, maar dat waren even 2 vervelende dagen. We zaten er echt mee in onze maag.

Nu even iets over het Afrikaanse leven hier. Nog steeds krijgen we veel aandacht van alle mensen hier. Al die koosnamen die ze naar ons roepen is niet te meer onthouden. Ze willen allemaal trouwen en vragen wat ze moeten doen om ons te krijgen.
Soms wordt je er een beetje moe van, maar het is leuk om iets terug te zeggen. Ze roepen hier elke keer 'Sister Sister'. Ik riep eens terug: I am your brother haha.
Ze roepen hier ook veel: ´Hey sister from another mother.´
Maar het leventje begint hier steeds meer te wennen. We kunnen wat harder optreden en negeren werkt ook heel goed.
De muziek is hier geweldig en lekker swingend. Ik wil hier zeker ook cd´s kopen met Afrikaanse muziek. De matatu´s zijn omgebouwd tot kleine rijdende discotheekjes haha met harde Afrikaanse muziek.
Helaas hebben mijn witte werkschoenen het al begeven hier, ze zijn helemaal kapot. Ik heb afgelopen weekend nieuwe sportschoenen gekocht.

We kunnen erg goed overweg met de huishoudster, ze is een erg lieve meid die erg hard werkt. De gastmoeder heeft toestemming gegeven dat wij de huishoudster Njeri een keer uit lunchen mogen nemen. Joehoe, ja zo gaat dat hier in het gezin, de huishoudster heeft niets te zeggen en mag dus niet uit. We nemen Martha, de gastmoeder, een keertje mee uit om te borrelen. Dat hadden we aan haar gevraagd.
George, de gastvader, is sinds afgelopen week de gehele week in Nairobi aan het werk en komt dan in de weekenden thuis. Hij is van baan gewisseld en ze hebben ook een huis in Nairobi gekocht waar hij dan slaapt. Jaja, we verblijven hier in een rijkere Afrikaanse familie.

Afgelopen weekend zijn we met enkele vrijwilligers op vrijdag naar Mount Longonot geweest. Het is een van de vulkanen van Kenia, die je kunt beklimmen.
Dus lekker actief bezig geweest. Het beklimmen van de vulkaan viel toch wel een beetje tegen, pff wat was het steil zeg.
Na een rood hoofd, veel zweetdruppels en slappe benen hadden we de top dan toch eindelijk bereikt. En wat was het uitzicht mooi, het was het zeker waard!
Je kon de krater zien van bovenaf en kon ook rondom de krater lopen, maar dat zou nog wel heel lang duren. We hebben onze snacks uit onze tas gepakt en lekker wat gelunched boven op de top.
Toen we weer beneden waren, was iedereen doodmoe.
Het was een dag met veel voldoening.
In de avond heb ik mijn handwas gedaan. Elke keer neem ik me voor om op tijd mijn handwas te doen, maar uiteindelijk is het toch weer een hele berg haha.
Ik heb zo goed geschrobd dat enkele vingers kapot waren haha, jaja ik ben dit niet gewend he:).

Zondag hadden we een rustdag en probeerden we wat uit te slapen. Helaas is dat hier niet mogelijk, omdat om 7u de tv al luid staat op cartoon en er wordt muziek op gezet op volume 30 ofzo. Je bonst zowat uit je bed. Hoe is het mogelijk om zoveel geluid te produceren in de ochtend?!
We hebben wel rustig aan gedaan en lekker lui.
Om 11u zijn we naar town gegaan en zijn we naar het zwembad geweest waar ook andere vrijwilligers waren. Het was een mooie dag met veel zon. Lekker relaxen aan het zwembad.

Afgelopen maandag was het hier een publieke feestdag. De onafhankelijkheid van Kenia werd gevierd. Dus iedereen was deze dag vrij! Heerlijk, een lekker lang weekend.
Ik had om 08u afgesproken in town met Alice (de Nederlandse vrijwilliger) en Angie van kindertehuis Kardesh.
Ik had jullie verteld dat ik met het overige deel van het sponsorgeld iets wilde doen voor kindertehuis-weeshuis Kardesh.
We gingen eten kopen op de markt. Het was een lange tijd geleden dat ze naar de markt waren geweest en veel voedsel konden kopen. We konden veel fruit en groenten kopen.
Zo wat was dat een ervaring zeg op een Afrikaanse markt! Top om mee te maken.
Angie vertelde ons voorzichting te zijn met onze tassen en alle aandacht te negeren. Maar we waren natuurlijk al wel wat gewend. Ik heb denk ik nog nooit zoveel keer Muzungu gehoord op 1 dag haha. Ze verkopen op de markt echt alles en mensen dragen van alles op hun hoofd. Pff als ik dat zou dragen, zou ik door de grond zakken.
We hebben van alles gekocht: aardappelen, tomaten, ananas, bananen, meloenen, groenten, paprika, courgette, aubergines echt van alles!
Daarna heeft een ´hulpje´ alle zakken naar de straat gebracht en deze werden opgehaald door de vader van het kindertehuis. We zijn ook nog naar de supermarkt geweest en hebben brood en melk gekocht. Voor een deel van het geld wilde Angie ook kolen kopen om op te koken.
Dus ja het geld is goed besteed!
Onderweg naar Kardesh zijn we gestopt bij een klein kaaswinkeltje. Daar hebben we een stukje kaas gekocht, erg lekker. En natuurlijk hadden ze kaas uit Holland.
Toen we bij Kardesh aankwamen, waren de kinderen erg blij en hebben we meegeholpen met het wassen van het fruit en de groenten. De kasten waren weer gevuld en ze waren erg blij.
Ik werd opnieuw blessed by God. Al die mensen die voor mij bidden, dat moet toch goed komen dacht ik zo. Met het eten wat we nu gekocht hebben, kunnen ze ongeveer 3 weken doen. De kinderen krijgen nu meer fruit en groenten dan voorheen.
Het is helaas maar van korte duur, maar zeker wel voor een goed doel en met een goed hart gegeven.
Dus nogmaals dankjewel voor jullie donaties!

Daarna zijn Sabrina en ik nog naar de Masai markt geweest, waar iedereen naar je toekomt als je iets wilt kopen. Ik moet eerlijk zeggen dat we er nu al aardig aan gewend zijn. We zijn directer en ze zijn minder pusherig. Of we merken het gewoon niet meer zo haha.

Helaas vertrekken er deze week weer 3 vrijwilligers, er vertrekken er nu steeds meer.
Ik heb hier nu nog 3 weken, jeetje wat gaat de tijd snel zeg.

Deze week zijn we bezig met het plannen van een weekend naar Nairobi. Aankomend weekend willen we naar Nairobi gaan en het een en ander bezoeken, zoals de giraffe orphanage, de Masai markt, het museum van Nairobi en nog veel meer.

Jullie horen weer snel van mij!
Dikke kus van mij voor jullie allemaal xxx

Reacties

Reacties

Hester

Leuke verhalen Sanne:) Tot vanavond!! XX

Max

3 weken nog maar... Jeetje.

Marijke Schellens

Wat gaat de tijd toch snel.
Leuk om je verhalen te volgen Sanne, je hebt al een heleboel leuke en leerzame dingen beleefd.
Hoe anders gaat het er daar allemaal aan toe.
Wat fijn dat je de mensen daar zo blij kunt maken.
Geniet er nog van.
Groetjes Marijke

Henrie

Hoi Sanne

Leuk te horen dat het goed gaat.
En dat je zoveel goeds kunt doen.
Het gaat daar dus echt heel anders terug naar de 18de eeuw.
Opa vindt het leuk dat je er veel plezier aan hebt en dat je een grote levenservaring op doet

Groetjes Opa en Henrie

Kim v

Hey sanne

Wat een verhalen allemaal zeg! Je maakt echt van alles mee. Sommige dingen misschien leuker als de ander maar je doet iig super veel ervaring op!
En aan al je reacties te merken over de mannen heb je ze nog niet gebruikt?! :p
Doe nog veel ervaring op in die laatste weken en dan wordt het tijd voor vakantie!!!

Liefs Kim v

pap en mam

Je zult als een wereldwijze jonge vrouw weer thuis komen met zoveel ervaringen :)
xxx pap en man

Laura

Lieve Sannie,
Ben weer teruit Portugal, heb het heerlijk gehad.
Thuis bij het checken van de mail: standaard jouw verhalen lezen! Wat heb ik genoten van je verhalen!
Wat maak jij ongelofelijk veel mee zeg! Gelukkig kun je al je heftige ervaringen ook weer relativeren door lekker gek en activiteiten te doen met andere vrijwilligers en van de mooie natuur te genieten!
Goed om te lezen dat je je donaties goed hebt weten te besteden aan mooie doelen!
Kijkend naar de foto's smelt ik hier weg van al die tevreden snoetjes! Ik weet zelf ook hoe het is om Sinterklaas te mogen spelen. Is het allermooiste gevoel dat er bestaat he!!
Ik ben onwijs trots op jou!!
Nog maar 3 weken, wat vliegt de tijd!
Ben benieuwd naar wat je de komende tijden weer zult gaan beleven. Pas goed op jezelf, maak veel plezier en GENIETEN!

Hele dikke kus en knuffel van mij X0X0

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!